Alleen maar lieve jongens | HNTjong

Alleen maar lieve jongens is een fantasierijke voorstelling over vader- en moederfiguren, mannelijkheid en rolpatronen. Een theatercarrousel vol onverwachte bochten en zachte botsingen. Welk beeld hebben we van mannelijkheid? Theatermaker Loek de Bakker maakt na de succesvoorstelling Supernormaal opnieuw een voorstelling die de norm bevraagt.

Zeno is druk, praat veel te hard, heeft energie voor duizend en valt altijd op in de klas. Zeno moet zich van de juf gaan gedragen en rustiger worden “zoals de meisjes”. Zeno snapt er niks van – misschien komt het wel omdat er bij hem thuis geen meisjes zijn. Het is gewoon hij, papa en pap. Zeno besluit: hij moet voor het einde van het schooljaar een moeder hebben. Eén van zijn vaders moet vanaf nu zijn moeder zijn! Zijn vaders hebben aan één blik genoeg en storten zich in de fantasiewereld van Zeno. In allerlei scènes rond het keukenblok, op zoek naar een moederfiguur, passeren verschillende type moeders, vaders, vriendjes en vriendinnetjes de revue. Zeno komt erachter dat er altijd wel wat te wensen is.

Loek de Bakker: “In deze voorstelling belandt een all-male cast in een carrousel aan scènes die allerlei man- en vrouwbeelden onderzoekt. Welke verwachtingen hebben we van vaders, moeders en vriendschappen?”